Jules schelvis kinderen

Jules werd op 7 januari geboren als tweede kind van Joodse ouders, die de godsdienst hadden afgezworen en als humanist en lid van de Sociaal Democratische Arbeiders Partij (SDAP) door het leven gingen. Sommige Joodse tradities bleven op natuurlijke wijze gehandhaafd. Zij zouden Jules’ jeugdherinneringen voor altijd een warme gloed geven, zoals het op vrijdagavond rond de tafel zitten en ‘kesause mangelen’ (Curaçaose amandelen oftewel pinda’s) doppen, zuur halen bij de zuurman, kugel met peren eten en bóletjes (bolussen), het zoete gebak dat je uitsluitend bij de Joodse bakker kon kopen. Hij ervoer zijn jeugd in een diamantbewerkersgezin onder wisselende financiële omstandigheden in de crisisjaren van de vorige eeuw als een gelukkige, vooral omdat er behalve altijd brood op de plank ook aandacht was voor cultuur en wetenschap.

Jules mocht naar zijn wens een opleiding tot drukker volgen, maar eerst nadat hij een gedegen basis voor zijn algemene ontwikkeling had gelegd op de driejarige HBS. Hiervoor zou hij zijn ouders levenslang dankbaar blijven. Zijn vakdiploma haalde hij in bij Drukkerij Lindenbaum aan de Herengracht in Amsterdam, waar hij snel als drukker carrière maakte. Als gevolg van de anti-Joodse maatregel werd hij daar ontslagen, maar na de oorlog werkte hij er no

Jules Schelvis

Jules Schelvis (Amsterdam 7 januari ) werd op 1 juni met zijn vrouw Rachel Borzykowski en schoonfamilie vanuit Westerbork op transport gesteld. Hij nam ook zijn gitaar mee als “welkome afleiding om je gedachten ergens anders te hebben”. Bij aankomst in Sobibor wist hij zich op het laatste moment bij een groep mannen te voegen die voor arbeid in het turfkamp Dorohucza geselecteerd was. Jules Schelvis is één van de achttien Nederlandse joden die Sobibor overleefden.

"voor ik het besefte werden vrouwen van mannen gescheiden"
Op 26 mei vond in het centrum van Amsterdam een razzia plaats waarbij ruim drieduizend joden werden opgepakt. Onder hen bevonden zich ook de jarige typograaf Jules Schelvis, zijn vrouw Chel en haar familie. Het echtpaar had nog overwogen onder te duiken, maar opgezien tegen de problemen die daarmee gepaard zouden gaan. Zoals zovelen dachten zij in Duitse kampen tewerkgesteld te worden en zij hadden besloten zich te laten oppakken. ‘Heel rustig’, schreef Schelvis na de oorlog, ‘pakten we onze rug- en broodzakken, die reeds lang klaar stonden voor eventualiteiten.’ Per tram werden zij naar een terrein bij het Muiderpoortstation gebracht en van daaruit na urenlang wachten met een speciale trein op 1 juni naar Westerbork vervoerd. Na zes dage

Jules Schelvis - Vernietigingskamp Sobibor

is dé zoekmachine voor nieuwe en tweedehands boeken

Het boek Vernietigingskamp Sobibor van de auteur Jules Schelvis is 8 maal gevonden, 2 maal nieuw en 6 maal tweedehands. "Vernietigingskamp Sobibor" is nieuw te koop vanaf € 29,50 bij "Vernietigingskamp Sobibor" is tweedehands te koop vanaf € 29,99 bij

Bent u de schrijver van dit boek of weet u iets over deze auteur?

is druk bezig om informatie over auteurs toe te voegen. Neem contact met ons op via support@ om een auteursprofiel aan te maken met een foto, biografie, website adres en sociale media links.

Nieuw

We hebben 2 nieuwe boeken gevonden

Tweedehands

We hebben 6 tweedehands advertenties gevonden

Aanbieder
ISBN

Soort boek
Hardcover



Op 13 oktober brak in het vernietigingskamp Sobibor, in het oostelijk deel van Polen, een opstand uit die uniek was in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. In het kamp, dat toen anderhalf jaar bestond, waren al joden vergast, van wie ongeveer OOO uit Nederland afkomstig waren. De opstand van Sobibor is van grote betekenis geweest. De driehonderd gevangenen die wisten te ontsnappen konden na de oorlog getuigen van de massamoord. In tegen de SS-ers en Oekra&#;eners van Sobibor op gang g

Jules Schelvis, geboren te Amsterdam in , volgde na de middelbare school een drukkersopleiding. Omdat hij jood was werd hij in ontslagen bij drukkerij Lindenbaum. Tijdens de grote centrumrazzia in mei werd hij opgepakt en met zijn vrouw Rachel en haar familie via Westerbork naar Sobibor gedeporteerd. Op een klein groepje mannen na werd het hele transport naar de gaskamers gevoerd.
Jules Schelvis belandde via Dorohucza, waar hij als drukker ontkwam, via Lublin, Radom en Auschwitz tenslotte in Vaihingen/Enz. Tijdens zijn omzwervingen wist hij als een kostbaar kleinood een klein zakspiegeltje met portret van zijn vrouw Rachel te behouden.
Uit een totaal van joden die naar Sobibor werden gevoerd was hij een van de drie mannen die (enenals vijftien vrouwen) uit de hel terugkeerden. Zijn in sobere, maar heldere en aangrijpende stijl vertelde belevenissen zijn het meer dan waard om niet vergeten te worden.
Jules Schelvis werkte mee aan de Nederlands-Russische filmdocumentaire Opstand in Sobibor. In verscheen van zijn hand het - in de woorden van prof. dr. Lou de Jong - eerste wetenschappelijke werk over het Vernietigingskamp Sobibor, dat inmiddels al een tweede druk beleefde.
Schelvis bewerkte Binnen de poorten ook voor toneel.

_Gerelateerde artikelen

3 mei Het humanisme van Jules Schelvis ()

Jules Schelvis werd geboren op 7 januari als tweede kind van joodse ouders die de godsdienst hadden afgezworen en als humanist door het leven gingen. Hoewel zij niets aan het geloof deden, bleven zij hun hele leven niettemin joods. Het was blijkbaar niet iets dat je zomaar van je af kon werpen. En ook al speelde religie bij de familie Schelvis geen enkele rol, toch waren er joodse tradities waar zij aan vasthielden. Denk hierbij aan de jongensbesnijdenis of het eten van matses tijdens Pesach. Een bezoek aan de synagoge zat er evenwel nooit in. Volkomen ongodsdienstig dus, maar toch onlosmakelijk verbonden met het jodendom.

Dat het joods zijn niet zomaar iets was dat je van je af kon werpen, werd op een pijnlijke manier duidelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog. In mei werd Jules Schelvis samen met zijn vrouw Rachel en haar familie tijdens een razzia in Amsterdam opgepakt. Via Westerbork werden zij naar Sobibor gedeporteerd. Op een groep van 81 mannen na, werd het gehele transport van mensen vergast.

Jules Schelvis stond zelf eigenlijk al met één been in de gaskamer. Nadat de vrouwen in het kamp van de mannen gescheiden waren, werden 80 mannen geselecteerd om elders werkzaamheden te verrichten.