Anil ramdas echtgenote
Karin Amatmoekrim schreef de biografie van Anil Ramdas. ‘Hij was loyaal aan het schrijven, niet aan het publiek’
Een gevierd man was Anil Ramdas in de jaren negentig; cultuurcriticus en opiniemaker, schrijver van prikkelende stukken over migratie, kosmopolitisme, antiracisme, koloniaal verleden; een belangrijke stem in het debat over wat toen nog de multiculturele samenleving heette. Gezien op televisie ook. In is hij een welbespraakte Zomergast, ‘jong, fris, ontspannen’ schrijft Karin Amatmoekrim in haar deze week verschenen biografie, en in één klap een Bekende Nederlander; ’s lands lievelingsallochtoon, reageerde vriend en collega Stephan Sanders destijds.
Eind jaren negentig is Ramdas drie seizoenen lang de snel denkende gastheer van de VPRO-talkshow over televisie Het blauwe licht. Op YouTube vind je treffende fragmenten: hoe hij in Zomergasten het koloniale verleden duidt; uitlegt dat alleen westerlingen het zich kunnen veroorloven om het Westen te haten, een vergelijking maakt tussen Emma Bovary en de migrant uit de voormalige kolonie (allebei in de ban van een illusie).
In de jaren nul verdwijnt Ramdas enigszins uit beeld en zijn er problemen, geruchten. Hij wordt directeur van het Amsterdamse debatcentrum De Balie, maar na drie jaar wordt hij ontslagen. Als in
Biografie Ramdas hoort op shortlist
Onbegrijpelijk dat de biografie van Anil Ramdas niet op de shortlist van de Libris Geschiedenisprijs staat! In wat voor land leef ik eigenlijk?, van Karin Amatmoekrim, is namelijk hoogst actueel voor de politieke en maatschappelijke situatie in Nederland.
&#;Ze moeten beseffen dat als ze hier willen wonen gewoon méé moeten doen met champagne drinken en oliebollen eten.&#;
De kettingrokende Ramdas fileerde scherp de tegenstellingen in de Nederlandse maatschappij. Dat begon al bij zijn proefschrift, die een rel veroorzaakte. Ramdas deed voor de Universiteit van Amsterdam onderzoek naar hoe de vreemdelingdienst vluchtverhalen van asielzoekers controleerde en reconstrueerde. Het Ministerie van Justitie spande na een voorpublicatie een kort geding aan en werd in tweede instantie door de rechter in het gelijk gesteld. Ramdas staakte zijn promotieonderzoek. Daarna ging hij als journalist aan de slag. In al zijn journalistieke stukken, documentaires, en romans staat de botsing van culturen en de rol van de media centraal. Met daarin specifiek aandacht voor het persoonlijke verhaal.
De kern van het verhaal van Ramdas is &#;ontworteld zijn&#;. Migranten zijn schizofreen, want ze zijn op weg, hebben huis en haard achtergelaten om er
Amatmoekrim: ‘Daar moet je je dus actief tegen verzetten. Haat en wrok zullen er altijd zijn, soms meer, soms minder zichtbaar. Het is onze taak, en dan spreek ik even voor mezelf, als schrijver, om daar iets tegenover te plaatsen. Niet alleen in de vorm van kritiek en verzet, maar ook iets van schoonheid, kunst, de verbeelding van hoop.’
Fatah-Black: (knikkend) ‘Het is niet alleen in Nederland de toestand van de mens, helaas. Moedwillige domheid, haat en geldzucht kunnen overal de kop opsteken. Waar de pijn vooral in zit, voor mensen als Ramdas, is de ontmaskering. Het Westen leek voor veel mensen een plek waar liberale vrijheden en een streven naar gelijkheid mogelijk waren. Dat was deels waar, maar is ook naïef. Je hoeft alleen maar naar de VS te kijken, met de huidige boekverbanningen en inperkingen van allerlei vrijheden, om je te realiseren hoe kwetsbaar het is.’
Bouras: ‘Daarom geloof ik ook niet dat de oplossingen vanuit de politiek moet komen. Ik geloof meer in buitenparlementaire ruimtes waar tegenmacht georganiseerd wordt. In de kunst, de literatuur, de wetenschap en in georganiseerd activisme – dáár moet het antwoord vandaan komen op het gevaar van extreemrechts. Het is een tegenmacht die zich ontwikkelt, die groter wordt, sterker, zichtbaarder.
‘En we moe
Nederlandse Biografieprijs naar ‘indringend portret’ van Anil Ramdas
Een ‘indringend portret’, is haar biografie van schrijver en journalist Anil Ramdas (), waarin ‘ze een voorbeeldig evenwicht bereikt tussen twee uiterste vereisten van het genre: liefdevolle empathie en kritische distantie’. Karin Amatmoekrim (47) ontving maandagavond de Nederlandse Biografieprijs voor In wat voor land leef ik eigenlijk? Anil Ramdas, onmogelijk kosmopoliet.
De prijs, waaraan een geldbedrag verbonden is van euro, wordt tweejaarlijks toegekend door de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen. Er waren biografieën door de uitgevers ingezonden.
De andere titels op de shortlist warenTheo Thijssen (). Schrijver, schoolmeester, socialist van Peter-Paul de Baar, De koopman van Kanton. Jan Bekker Teerlink () van Roelof van Gelder, Geld, geloof en goede vrienden. Piet van Eeghen en de metamorfose van Amsterdam , van Laura van Hasselt en Etty Hillesum. Het verhaal van haar leven van Judith Koelemeijer.
Turbulent innerlijk
Amatmoekrim kreeg voor haar promotieonderzoek naar Ramdas volledig inzage in zijn archieven, brieven en e-mailcorrespondentie. In In wat voor land leef ik eigelijk? laat ze de ontworteling zien van de in Paramaribo geboren Ramdas, die op zijn 54ste verj
"Elke migratie tart de identiteit, van degenen die migreren niet alleen, maar ook van degenen tussen wie ze terechtkomen", schreef Anil Ramdas in zijn debuutbundel De papegaai, de stier en de klimmende bougainvillea (). Zijn leven lang zou hij het thema identiteit onderzoeken, en altijd inderdaad vanuit alle mogelijke perspectieven: wat betekent migratie voor de mensen die zich hebben verplaatst? Maar ook; wat is de invloed van migratie op de identiteit van de mensen waar de migrant tussen is gaan wonen? Door zijn speelse en tegelijk scherpe analyses van dit soms heikele thema, geldt Anil Ramdas als een van de beste essayisten in het Nederlandse taalgebied.
Jeugd in Suriname
Ramdas werd geboren in Paramaribo (Suriname) op 16 februari , als derde kind van Kamla Sukul en Haripersad Ramdas. Een paar jaar later verhuisde het gezin naar Nickerie, een district dat ver van de Surinaamse hoofdstad gelegen was. Hier genoot Ramdas van een betrekkelijk kalme jeugd tussen kinderen van kleine landbouwers, in de nabijheid van de overweldigende natuur. Van zijn vriendjes leerde hij, zoals hij later beschreef, 'hoe ik onbevreesd de donkere kreek in moest duiken en door woest om me heen te maaien de kaaimannen op afstand kon houden, en hoe ik de stamper voorzichtig uit de waterlelie moest