Gedichtjes willem wilmink
In de man zit nog een jongen. Willem Wilmink &#; De biografie
Uitgebreide biografie van een originele en begaafde neerlandicus, dichter en liedjesschrijver.
Dit boek bespreekt Willem Wilmink in volle breedte. Zijn liefde voor Twente, waar hij werd geboren en waar hij stierf, zijn loopbaan bij de universiteit, zijn carrière als dichter, liedjesschrijver en tekstschrijver voor televisie en cabaret, zijn huwelijken en vooral ook zijn lastige karakter. Zijn werk voor de televisie met het schrijverscollectief krijgt veel aandacht en de eeuwige strijd over de vraag of hij voor kinderen schreef of voor volwassenen. Wat in ieder geval naar voren komt is dat hij een zeer begaafd schrijver was. Als neerlandicus had hij een grote liefde voor de Middeleeuwen. Door zijn vertalingen maakte hij enkele werken zeer toegankelijk. Daarnaast was hij ook nog accordeonist en liedjeszanger.
Auteur
Elsbeth Etty () studeerde Nederlandse taal en letterkunde. In de journalistiek was ze werkzaam bij De Waarheid, het NRC Handelsblad en De Groene Amsterdammer. Ze publiceerde heel veel, onder andere columns en romans. Ze promoveerde op Henriette Roland Holst. Aan de VU werkte ze als bijzonder hoogleraar literaire kritiek. Voor deze biografie interviewde ze 75 personen.
Twente
Willem werd in gebo
Wilmink biografie
In de man zit nog een jongen. Die titel gaf Elsbeth Etty mee aan haar biografie van dichter en schrijver Willem Wilmink. In mijn bespreking van Wilmink’s Verzamelde liedjes en gedichten noemde ik hem ook nog een zanger, maar je leert bij uit een biografie. Hij zong zijn liedjes, zeker, maar echt een zanger was hij ook weer niet.
Etty heeft een prettig leesbare biografie geschreven van ruim pagina’s. Ik ben een liefhebber van het werk van Wilmink en of dat meteen inhoudt dat ik alles over zijn leven wil weten, nou nee; niet meteen. Toch houd ik van dit soort boeken. Natuurlijk is het aardig om de man wat beter te leren kennen maar ik vind het leuker om de tijd en het milieu te leren kennen waarin iemand zijn werk schreef en om te zien met welke personen hij in aanraking kwam of welke gebeurtenissen zijn werk hebben beïnvloed.
Ik hoef zijn levensloop hier niet te herhalen, leest u daar het boek zelf maar voor, maar een kleine spoiler is wel op zijn plaats. Bent u lyrisch over zijn werk en dweept u met Wilmink, dan misschien dit boek maar niet ter hand nemen, want er kunnen u een paar schellen van de ogen vallen. Wilmink was wel een man met een gebruiksaanwijzing, ‘to put it mildly.’
Zijn talent voor het aanleveren van gedichten en liedteksten wer
Willem Wilmink () is een van de meest geliefde dichters van Nederland. Zijn eenvoudige maar treffende gedichten en liedjes, veelal geschreven voor legendarische tv-programma’s als De Stratemakeropzeeshow, J.J. de Bom en De film van Ome Willem, spreken iedereen aan. ‘De oude school’, ‘Deze vuist op deze vuist’ en ‘Ben Ali Libi’ behoren tot de canon van de Nederlandse literatuur. Hetzelfde geldt voor Wilminks hertalingen van Middeleeuwse klassiekers. Hij was een groot kenner van poëzie uit alle tijdvakken en in al haar verschijningsvormen.
Zijn werk is doortrokken van heimwee naar een veilige kinderwereld die nooit heeft bestaan. Naar eigen zeggen is Wilmink altijd elf jaar gebleven, wat aanvankelijk zijn loopbaan en privéleven ernstig frustreerde, maar tegelijkertijd zijn poëtische kapitaal bleek. Met humor en zelfspot maakte hij zijn lange tijd door miskenning en afwijzing getekende leven leefbaar.
Voor In de man zit nog een jongen sprak neerlandicus en journalist Elsbeth Etty met tientallen tijdgenoten en intimi van Wilmink. Het resultaat is een intiem en niets verhullend portret.
Quotes:
'Etty blijkt een gelukkige greep te zijn. In de man zit nog een jongen is een veelzijdig boek dat Wilmink recht doet. Etty pakte haar onderzoek grondig aan. […]Vooral in de tw
Voor velen is Willem Wilmink met zijn leeftijdsloze poëzie een van de beste dichters van Nederland
De man had een lief, kinderlijk gezicht, speelde op zijn accordeon en zong met een vet Twents accent droevige ballades. Om hem heen zat een kring van hippiemeisjes die met grote, dromerige ogen opkeken naar hun idool, Willem Wilmink. Was dit een docent? Echt?
Het zal in zijn geweest, in de zonnige tuin van het Lambert ten Katehuis in Amsterdam, waar het Instituut voor neerlandistiek was gevestigd. Je had twee groepen, wist ik als eerstejaars: de serieuzen, die zich verdiepten in moeilijke taalkunde en suffe oudere letterkunde, en de revolutionairen die Marx lazen, tegen het gezag ageerden en tentamens wilden afschaffen. Bij geen van beide wilde ik horen. Maar je had dus ook deze man. Een dichter, werd gefluisterd. Zijn colleges poëzie schenen geweldig te zijn. Bij hem wilde ik studeren. Maar helaas werd ik niet ingedeeld bij Willem Wilmink. Later trok ik steeds meer naar de nerds die kille vakken als taalkunde en argumentatieleer wél interessant vonden.
Elsbeth Etty studeerde in die jaren ook Nederlands maar zij was actief in het studentenprotest, vertelt ze in de inleiding van In de man zit nog een jongen. Ook zij heeft geen college van hem gehad. Toen uitgever Vic van de Rei
In de man zit nog een jongen. Willem Wilmink – de biografie
‘Ik was een vroegwijs kind, maar welk kind was dat in de oorlog niet?’ Aldus Willem Wilmink in zijn postuum verschenen autobiografie Hier is prins zonneschijn. Deze zelfbespiegeling lijkt haaks te staan op de titel van de mooie biografie die Elsbeth Etty over Wilmink schreef: In de man zit nog een jongen. Wat is waar: zat de man al vroeg in het kind of zat het kind nog lang in de man?
In het voorwoord van haar biografie constateert Etty dat ze veel baat heeft gehad bij de literaire nalatenschap van haar onderwerp (de autobiografie, niet-gepubliceerde memoires en brieven), maar ook dat het zaak was daar met de nodige reserves naar te kijken. Wilmink had de neiging zijn leven aanzienlijk zonniger voor te stellen dan het was: ‘Vaak draaide hij zaken honderdtachtig graden om. Van nederlagen […] maakte hij overwinningen, krenkingen transformeerde hij tot complimenten.’
Een gecompliceerde man dus en bepaald niet gemakkelijk in de omgang. Hij kon niet tegen kritiek, had last van driftbuien, vroeg erg veel aandacht voor zichzelf en dat pakte niet altijd goed uit. Hij maakte het zichzelf ook niet altijd gemakkelijk, voelde zich vaak buitenstaander (en buitengesloten), miskend en tekortgeda