Wally tax - miss wonderful
Wally Tax was niet goed in 'gewoon leven'
Oh Miss Wonderful, you're so beautiful You're so fine, how I wish that you were mine (Uit: Miss Wonderful van Wally Tax, ).
Beeldend kunstenaar Mette Veeninga staat voor haar voormalige atelier in de Amsterdamse Blasiusstraat. Tien jaar geleden trof ze daar Wally Tax dood aan. Ze zegt dat één ding vooral opvallend was aan haar levenloze langharige vriend: voor het eerst in al die woelige jaren zag hij er vredig uit. Alsof hij na de verwoestende rondreis, scherend langs drugs- en drank-ravijnen, de perfecte roes had gevonden.
Hij lag in de keuken op zijn rug, schone voeten ontbloot, keurig geknipte teennagels. Zijn ogen waren dichtgedaan door kunstenaar René Olgers die Tax als eerste vond, in de namiddag van 10 april Een vuilnisbak had hij in zijn val meegetrokken, en de rotzooi was eruit gekieperd. Overal lagen pillen, zag Mette. Waarschijnlijk was de jarige Amsterdamse muzikale legende op weg naar de kraan om de medicatie weg te spoelen.
Nu we het toch erover hebben, schiet Mette (66) nog iets te binnen, over Wally. Ze ging weleens met hem naar de Veluwe en daar midden in het bos werd die stadse rocker zo mak als een lammetje. Dan werd-ie met rust gelaten, zegt ze, en het leek wel alsof hij gelukkig was. Niemand wist d
Pas in de jaren zeventig begon ik naar popmuziek te luisteren, vooral via de piratenzender Mi Amigo. Waarschijnlijk heb ik daar het nummer 'Miss Wonderful' van Wally Taxgehoord. Een eenvoudige tekst, een gemakkelijk in het gehoor liggende melodie. Het nummer is van december Ik kan het voor een deel nog steeds meezingen.
Bij de opvolger, 'It Ain't No Use' (maart ) heb ik geen beeld, maar wel van 'Evidently' (juli ) en 'Bridges Are Burning' (november ). Heb ik die ook toen al gehoord of leerde ik die nummers achteraf kennen? Ik weet het niet zeker meer.
Hoe Wally Tax eruitzag, wist ik; ik had foto's van hem gezien. Hij stond niet in mijn agenda, voor zover ik mij herinner, maar ik kon het hoofd met de lange, sluike haren gemakkelijk voor me halen.
Later, veel later pas, zou ik horen van The Outsiders, de groep waarvan Wally Tax de voorman was in de jaren zestig. Nooit heb ik een LP of een cd gekocht of gekregen van The Outsiders. Er is geen enkel nummer dat ik kan meeneuriën. Die periode van Tax is aan mij voorbijgegaan.
Toch waren het juist de jaren zestig waarin Wally Tax, piepjong nog, grote successen boekte. Ik lees het in de biografie die Rutger Vahlvan hem schreef: Wally Tax. Leven en lijden van een outsider. Dat Vahl in een boek je kan meevoeren naar de bi
Wally Tax - Biografie
Op jarige leeftijd wordt Wally Tax gitarist in de band Jimmy Revon & The Outsiders. De band speelt vooral covers, maar Wally schrijft al snel ook zelf nummers. Na een aantal jaar wordt Wally aangesteld als leadzanger. Met de single 'Lying All The Time' breken de Outsiders door. Wally is razend populair en kan niet meer alleen over straat lopen. Op aanraden van de platenmaatschappij maakt Wally ook enkele solo opnames. Dit zorgt voor wrijving met de rest van The Outsiders en in valt de band uit elkaar.
Tax Free
Wally richt zijn eigen band op, Tax Free. De band gaat na 1 album al uit elkaar, maar dat album levert ze wel een Amerikaanse Billboardaward op. Wally besluit solo verder te brengt verschillende singles als 'Let's Forget What I Said' en 'Miss Wonderful' uit. Geen van zijn singles weet echter de top 10 te bereiken.
Harp
Wally ontvangt in een Zilveren Harp. Als zijn populairteit daalt besluit hij het als songwriter te proberen. Met succes, Lee Towers scoort een hit met het door Wally geschreven 'It's Raining In My Heart'. Halverwege de jaren 80 gaat het niet goed met Wally. Hij kampt met alcohol- en drugsverslaving, en heeft flinke belastingschulden. Hij probeert The Outsiders weer bij elkaar te brengen maar dit mislukt.
Toeren
Ongeveer 10 jaa
Ik denk met weemoed die pijn doet aan Wally en Laurie
Gisteren sprak ik Rutger Vahl, die een biografie heeft geschreven over Wally Tax: Leven En Lijden Van Een Outsider.
Wally Tax, idool uit mijn jeugd toen hij nog bij de Outsiders zong. Later heb ik Wally iets beter leren kennen. Vlak voor hij stierf, trad hij nog op in mijn radioprogramma met The Entertainer.
Het hart van de verrukkelijke biografie van Rutger gaat over de verhouding van Wally en Laurie Langenbach. Toen kende ik beiden al enigszins. Wally kende ik uit het café en Laurie vermoedelijk uit het literaire circuit, maar hoe, dat weet ik niet meer precies.
Ik hoorde op een dag van Wally dat Laurie baarmoederkanker had en hij vroeg me om wat geld. Ik gaf hem wat, omdat ik wist dat hij verslaafd was aan heroïne. Enige tijd later was ik met Theo van Gogh bij Bodega Keijzer en daar kwamen Wally en Laurie binnen.
Laurie vertelde Theo en mij dat ze niet meer geloofde in de artsen. Ze geloofde in zen en had haar lot in handen gelegd van een macrobiotiekgoeroe, ene mijnheer Adelbert Nelissen.
'Wat een gezellige fascistennaam,' zei Theo. 'Adelbert Nelissen' En hij begon te fulmineren tegen de macrobiotiek. Maar Laurie en Wally wilden daar niets van weten. Laurie wilde zelfs naar Japan omdat ze dacht dat ze haar
In de epiloog van het boek schrijf je dat je tijdens het schrijven van het boek je soms afvroeg ‘of ik mijn tijd zat te verdoen aan een pathologische leugenaar’.
'Ik wist, vooraf, heel weinig van Wally Tax. Hij is iemand van voor mijn tijd. Zijn mythe was mij wel bekend; een mythe die gevormd is door de pers en zijn autobiografie ‘Tot hier en dan verder’ uit , die vol staat met prachtige verhalen. Deze verhalen wekte mijn interesse, maar na het checken van een aantal verhalen en gesprekken met mensen, kwam ik er al snel achter dat Wally een fantast was en dat veel verhalen niet waar waren. Dat moment gaf me een gevoel van misleiding van iemand die veel minder interessant was dan dat hij zich voordeed. Dit dacht ik tot het moment dat ik er achterkwam dat dit iets zei over deze man, en hoe hij in het leven stond.'
Je hebt voor de grondige research van je boek inzage gekregen in persoonlijke spullen uit zijn nalatenschap.
'Ja, spullen die bij