Iris kensmil biografie
Search
Zonovergoten dag, ideaal voor een ritje naar het Singer in Laren, om de tentoonstelling over Sonia Stieltjes met schilderijen van Sluyters, maar ook van de hedendaagse schilders Brian Elstak en Iris Kensmil te gaan bewonderen. De vrouw achter de balie ontving ons vriendelijk en vroeg ons of het bekend was dat er een wisseling van de tentoonstelling plaats vond. Sonia was gebleven en de huiscollectie. We hadden het al zo opvallend rustig gevonden op het parkeerterrein, waar je doorgaans oeverloos lang naar een plek moest zoeken, maar waar nu riante parkeermogelijkheden te over waren. Bijna juichend riepen lief en ik dat we voor Sonia kwamen. Wat heerlijk. Een bijna leeg museum. De doeken voor ons alleen. Hoe kwamen we aan die mazzel. De tentoonstelling die komen zou heette: Frisse wind, impressionisme van het Noorden. Die bewaren we voor een volgend bezoek.
Voordat we bij de geschiedenis van Sonia aankwamen bekeken we de vaste collectie nog eens een keer. Om onder de indruk te blijven van Mauve en Sluijters, Gestel, Bart van der Lek en Mondriaan onder andere. Heerlijk. Tijd om in detail te treden en elke streek te bewonderen nu het zo rustig was. De twee koeien van Julien Dupré lagen er kalm te grazen vlak bij de prachtige dames van Sluijters, de schapen van van Mauve
Remy Jungerman
Bio
Remy Jungerman’s (b. Moengo Suriname, ) attended the Academy for Higher Arts and Cultural Studies, Paramaribo, Suriname, before moving to Amsterdam where he studied at the Gerrit Rietveld Academy. Since his first group exhibition in Amsterdam’s Stedelijk Museum, Jungerman has participated in several solo and group exhibitions worldwide. In he received the Fritschy Culture Award from the Museum het Domein, Sittard, The Netherlands. His work has been featured in numerous publications and is included in institutions and private collections worldwide, including in The Netherlands: Stedelijk Museum, Amsterdam; Gemeentemuseum, Den Haag; Centraal Museum, Utrecht; Museum Het Domein, Sittard; Zeeuws Museum, Middelburg; NAI Rotterdam; Fries Museum Leeuwarden; Africa Museum Berg en Dal; Museum Arnhem; International: Art In Embassies, US Department of State, Suriname; Rennie Collection, Vancouver; The Francis J. Greenburger Collection, NY, Art Omi Collection, NY and Hudson Valley MoCa, Peeksill, NY. Remy Jungerman and Iris Kensmil have been selected by Benno Tempel to represent The Netherlands at the 58th edition of the Venice Biennale in in a joint presentation titled, The Measurement of Presence. He lives and works in Amsterdam.
Drie Surinaams-Nederlandse kunstenaars naar de Biënnale van Venetië
De keuze is een duidelijke, maar voelt toch wat kunstmatig aan. Gisteren werd bekend wie Nederland vertegenwoordigt op de 58ste Biënnale van Venetië, volgend jaar. Het zijn drie Nederlandse kunstenaars van Surinaamse afkomst: Stanley Brouwn, Remy Jungerman en Iris Kensmil. Het drietal is voorgedragen door Benno Tempel, directeur van het Gemeentemuseum Den Haag. Tempels voordracht was een van de zeventig voorstellen die voor de 58ste editie van de Biënnale waren ingezonden.
Wat de keuze van de jury, onder leiding van Birgit Donker, directeur van het Mondriaan Fonds, ietwat kunstmatig maakt, is het feit dat niet eerder zo veel aandacht werd besteed aan kunstenaars met een niet-Nederlandse achtergrond. Het lijkt er sterk op dat deze veronachtzaming in één klap moet worden goedgemaakt en ook maar gelijk met drie kunstenaars, uit drie generaties.
Hoewel de jury zegt dat de ‘kunst centraal staat’ in deze voorkeur, lijkt de nadruk toch op het ‘begrip nationale identiteit’ te gaan liggen. Er zijn namelijk op voorhand maar weinig kunstzinnige overeenkomsten tussen het drietal te ontdekken. Stanley Brouwn () werd vooral bekend met zijn minimalistische tekeningen waarin hij gestandaardiseerde maateenheden (millimeter
Out of History
De portretten zijn gemaakt in het kader van de tentoonstelling Gouden Eeuw, proeftuin van onze wereld en de herdenking van de wettelijke afschaffing van de slavernij in Suriname en op de Antillen, dit jaar jaar geleden. In het Amsterdam Museum was in de tentoonstelling over de Gouden Eeuw een spoor gemaakt gewijd aan slavernij en de reflectie daarop. Meer daarover in De Zwarte Bladzijde van de Gouden Eeuw.
Fictieve portretten
Van geen van deze drie mensen zijn portretten bekend en de schilderijen van Iris zijn dan ook fictieve portretten. Elisabeth Samson verwierf een groot vermogen en sloot als eerste vrije zwarte vrouw een erkend huwelijk met een blanke man. Wilhelmina Kelderman was een slavin die zichzelf en uiteindelijk ook haar zoon vrijkocht. Fabi Labi Dikan was granman (stamhoofd) van marrons (gevluchte slaven), die als eerste een verdrag van erkenning sloot met de Nederlanders. Het Amsterdam Museum werkt samen met CBK Zuidoost. Daar zal van 21 juni tot en met 31 augustus de tentoonstelling Gedeelde erfenis, slavernijverleden in de kunst te zien zijn. Hier is nog meer werk te zien van Iris Kensmil en van andere kunstenaars die in hun werk op uiteenlopende wijze de erfenis van het slavernijverleden verbeelden.
Beeldenpark in Moengo
Iris Kensmi
Amsterdam, herfst 21
INTERVIEW MET NATASJA KENSMIL (NL °)
Hilde Van Canneyt (HVC) Beste Natasja, dank om me last minute te ontvangen in je atelier! Als binnenvallertje: kom je uit een artistiek nest?
Natasja Kensmil (NK) Mijn ouders namen me eigenlijk nooit mee naar musea. Toen ik in de kleuterklas zat, hield ik wel al veel van tekenen. Mijn vriendinnetjes wilden wel steeds meer mijn tekeningen hebben. Op een gegeven moment vochten ze er bijna om. Volgens mij was dat het eerste moment waarop ik besefte: ik ben er goed in. Maar mijn vader was thuis ook altijd dingetjes aan het doen: tekenen, kleien… We hadden thuis niet veel speelgoed en boeken, waardoor mijn oudere zus, Iris, en ik vaak samen aan het tekenen waren. Ook nu is zij nog altijd aan het schilderen. Al proberen we ons werk wel gescheiden te houden, want mensen halen ons vrij snel door elkaar.
HVC Was je op De Ateliers in Amsterdam &#; een postacademische opleiding &#; ook al met de donkere en minder mooie kant van de mens bezig? Of was vormonderzoek belangrijker?
NK Op de Rietveld Academie schilderde ik toch meer de dingen uit mijn naaste omgeving. Taferelen met kopjes, volle asbakken en dagelijkse spulletjes. Ik was erg beïnvloed door kunstenaars als Philip Guston, Francis Bacon en Giacometti. Toen ik op