Gisèle d ailly van waterschoot van der gracht
Ze heette Gisèle van Waterschoot van der Gracht en woonde 73 jaar lang aan de Herengracht. Daar schilderde ze, verborg ze onderduikers tijdens de oorlog, trouwde ze met de burgemeester en overleed ze op jarige leeftijd. Haar geest danst er nog even speels rond als altijd, tussen de fotos, schilderijen en alle aandenkens die ze verzamelde.Een wel heel bijzonder huismuseum, vrijwel onaangeroerdovergeleverd uit de veertiger jaren.
Gisèle van Waterschoot van der Gracht () groeide grotendeels op in het buitenland. Ze studeerde aan de Parijse Ecole des Beaux Arts en werd in Limburg opgeleid tot glazenier door Joep Nicolas.
In betrok ze een eigen appartement aan de Herengracht, waar ze de rest van haar leven zou blijven wonen en werken.
Frans Damman geeft een uitgebreide inleiding over Gisèle en het huismuseum. We vallen met onze neus in de boter: Betsy Torenbos heeft onlangs een documentaire over Gisèle gemaakt en wij krijgen als een van de eersten de film te zien. Die toont perfect hoe Gisèles kwikzilverachtige geest nog altijd door het huis danst op speciaal gecomponeerde muziek van Louis Andriessen
Daarna mogen we mee de trap op om het huis en het atelier te bezoeken. Tot onze verrassing komen we in een volledig ingericht huis terecht, vol boeken, sch
De biograaf spreekt: De eeuw van Gisèle
In deze nieuwe reeks vertellen biografen over hun object van studie: Amsterdammers die een rol vervulden in het culturele of maatschappelijke leven van hun tijd.
Annet Mooij spreekt over Gisèle van Waterschoot van der Gracht, de dochter van een Oostenrijkse barones en een Amsterdamse patriciër. Als kind verbleef ze op katholieke kostscholen en in een kasteel met zeventig kamers. Deze jeugd vormde de springplank voor een veelzijdige kunstenaarsloopbaan en een leven vol bijzondere vriendschappen en liefdes. Ze trouwde met oud-burgemeester Arnold d’Ailly en verbond haar lot aan de mysterieuze Duitse dichter Wolfgang Frommel en zijn schare jonge vrienden, die zij tijdens de bezetting onderdak verleende in haar kleine Amsterdamse bovenwoning. Na de oorlog ontstond hieruit Castrum Peregrini, een exclusief, met veel geheimzinnigheid omgeven uitgevershuis, Gisèles eigen Herengrachtfamilie. Zelf presenteerde Gisèle haar leven met succes als een sprookje. Maar hoe zag de werkelijkheid achter de fraaie façade eruit? Hoe hield deze vrijgevochten schilderes zich staande in de vrouwvijandige gemeenschap die Castrum Peregrini destijds was? In deze meesterlijke en spraakmakende biografie reconstrueert
Breukvlakken Biografieën Project Perdu
Thema de TIJDSGEEST duiden
Bijeenkomst 8 oktober
Biografe Annet Mooij over de eeuw van Gisèle
Inleiding:
Rolien van Mechelen-De Goede, psychoanalytica.
Lees of download de inleiding hier
Waar:
Perdu, Kloveniersburgwal 86, CZ Amsterdam
Hoe laat:
Inloop vanaf
Programma van tot
Wat:
Een jaarlijks terugkerende serie avonden over biografieën, de corebusiness van de psychoanalyse.
Thema:
Het thema wordt ieder jaar opnieuw bepaald en sluit aan bij het jaarthema van Breukvlakken. Voor – is dat de TIJDSGEEST duiden.
Wat kunt u verwachten:
Tijdens de avonden wordt een biografie gepresenteerd door de schrijver/ster, een psychoanalytische voordracht over de biografie of de geportretteerde gehouden en de biograaf wordt geïnterviewd. Er worden muziek/filmfragmenten en of relevante lichtbeelden vertoond.
Kaartverkoop:Stichting Perdu
Flyer:download / bekijk hier
Facebook event:bekijk hier en deel het s.v.p. met anderen
Biografieën Project in Perdu / Seizoen
De bijeenkomsten zijn in hun geheel later te bekijken op videokanaal Parmando24Culture.
In het huis van Gisèle
Het huis aan de Herengracht in Amsterdam, op de hoek met de Beulingstraat, kent een geschiedenis die teruggaat tot de zeventiende eeuw. God mag weten wat er door de tijd heen plaatsvond, maar van ten minste één periode weten we het: in januari nam kunstenares Gisèle van Waterschoot van der Gracht haar intrek op de derde verdieping en in juli voegde de Duitse dichter Wolfgang Frommel zich bij haar, samen met de joodse onderduikers Adolf Friedrich Wongtschowski, bekend als Buri, en later ook Claus Bock. Tegen het einde van de oorlog bracht Frommel er nog enkele jongens in nood onder.
Ondanks de zware omstandigheden – Gisèle weigerde zich aan te sluiten bij de Kulturkammer, er was sprake van armoe, angst en kou – was de oorlog een tijd die Gisèle koesterde in haar leven. Op driehoog, weg van de oorlog en vrij van pottenkijkers, ontstond tussen de bewoners een innige vriendschap en kwamen vooraanstaande kunstenaars over de vloer, vaak vrienden van Frommel, onder wie Max Beckmann. Er werd gelezen, gedicht en vertaald. Mensenlevens werden gered en de kunst bloeide op.
Frommel bouwde ondertussen aan een fantasiewereld. De symbolistische dichter Stefan George werd door hem vereerd als een heilige en George’s praktijk van ‘pedagogische eros’ gold als more
Gisèle, de ontleding van een mythe
“A gifted woman of class has the obligation to play another part in this modern world than merely to try to be personally contented and have “a nice time.”
Dat schrijft vader Willem van Waterschoot van der Gracht aan zijn jarige dochter Gisèle, die haar puberteit op het familiekasteel in het Oostenrijkse Hainfeld doorbrengt. Annet Mooij laat in haar biografie De eeuw van Gisèle. Mythe en werkelijkheid van een kunstenares zien dat hij in eerste instantie helemaal niet, maar uiteindelijk behoorlijk, met die adellijke boodschap tot zijn jongste dochter is doorgedrongen.
Gisèle wordt na de eerste idyllische levensjaren op datzelfde kasteel vanaf haar tiende grootgebracht op kostscholen. Katholieke ‘Sacred Heart’ internaten in de Verenigde Staten bezoekt ze, omdat haar vader in de razendsnel groeiende Amerikaanse olie-industrie werkt. Het leven aan de andere kant van de oceaan staat in groot contrast met dat op het Oostenrijkse kasteel, waar ze op handen wordt gedragen.
Op kostschool is ze een nummer in dienst van God, wordt ook echt met een getal aangesproken, om te zorgen dat ze zich niet te veel gaat verbeelden. Na de dood van haar broer Walter, omgekomen bij een tragisch jachtongeluk, schrijft hun vader Willem een brief aan zijn vrouw.