Elma drayer biografie
Elma Drayer
Elma Drayer is vanaf februari columnist bij de Volkskrant. Daarvoor werkte ze jarenlang als redacteur bij Vrij Nederland en als columnist en chef opiniekatern bij dagblad Trouw. Ze schreef in samen met Pieter van der Ven het boek De God van Nederland. Op zoek naar het hogere in de lage landen. Een onderzoek naar de christelijke geloofsbeleving in Nederland. In verscheen Verwende prinsesjes, een boek over de Nederlandse arbeidsparticipatie van vrouwen.
Haar keuze voor De favoriete biografie van… verhaalt over dezelfde thema’s maar dan wat jaren eerder…
Wat is de mooiste of beste biografie die je hebt gelezen?
De allermooiste van de laatste jaren vond ik de dubbelbiografie Cécile & Elsa. Strijdbare freules van Elisabeth Leijnse.
Wat sprak je zo aan in deze biografie?
Op welhaast volmaakte wijze wekt Elisabeth Leijnse de zusjes Cécile en Elsa de Jong van Beek en Donk tot leven. Het resultaat is meeslepend als een roman. Natuurlijk had de biograaf geluk: er was een overvloed aan materiaal. Maar juist dan moet je weten te kiezen en vooral, weten te schrappen. Dat doet ze voorbeeldig. Bovendien bedwingt ze de neiging om te laten zien dat ze niet van de straat is: vondsten verstopt ze in de noten, polemiekjes met collega-biografen ook. Uiteraard heeft
‘Witte schuld’ of ‘Het gif van de linkse identiteitspolitiek’ (bron: Uitspraak Elma Drayer in VPRO Boeken, 8 september , )
Dr. Mullard en Mr.T
Toen ik Elma Drayer () bij het tv-programma VPRO Boeken hoorde praten over haar boek Witte schuld. Over identiteitspolitiek en wat er op universiteiten is gebeurd op het terrein van identiteitspolitiek moest ik terugdenken aan het midden van de jaren tachtig. Het was de tijd dat het boek Alledaags racisme van Philomena Essed () veel stof deed opwaaien, vooral vanwege de, volgens velen, gebrekkige wetenschappelijke onderbouwing. Ik hervatte in die tijd mijn studie geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam na een onderbreking van enkele jaren. Ik moest opschieten om nog ‘oude stijl’ af te kunnen studeren. Op zoek naar een geschikt bijvak kwam ik iets tegen bij het Centrum voor Raciale en Etnische Studies (CRES). De uren waren gunstig voor mij als huisman en vader van twee zoontjes, en als wit, progressief en maatschappelijk geëngageerd mens leek het mij goed om mij eens te verdiepen in tja, wat moest ik mij bij raciale en etnische studies eigenlijk voorstellen?
Om mijn studiepunten te halen diende ik hoorcolleges en een werkgroep te volgen, en als sluitstuk een paper te schrijven. Met de werkgroep bogen wij o
Elma Drayer: 'Ik ben een seculiere dominee’
De komst van een drieling
Elma werd geboren in in een domineesgezin in Drachten. Haar vader ging voor in de Christelijk Gereformeerde Kerk. Elma was een nakomertje en had twee broers en een zus. Daar kwam verandering in toen haar moeder beviel van een drieling. Plotseling was het domineesgezin veel groter met alle gevolgen van dien. Het was een zware tijd vooral voor haar moeder van wie ze ineens minder aandacht kreeg.
‘Je valt niet van je geloof. Je glijdt van je geloof’
Elma vertelt dat ze als puber zo min mogelijk op een domineesdochter wilde lijken. Het gezin woonde inmiddels in Hilversum. ‘Ik had een enorme hang naar de wereld. Ik wilde leuke dingen doen. Ik was een beetje ondeugende af en toe. Het moest leuker kunnen dan in de Christelijk Gereformeerde Kerk van Hilversum-Oost.’ Ook nam ze in de loop van de tijd steeds meer afstand van het geloof waarmee ze was opgevoed. Ze zegt: ‘Je valt niet van je geloof. Je glijdt van je geloof.’
Droombrief
Elma’s eerste journalistieke baan bij Vrij Nederland begon op een bijzondere manier. Haar afstudeerscriptie was buiten haar weten om terecht gekomen bij de redactie van Vrij Nederland. Zonder te hebben gesolliciteerd ontving ze een brief waarin ze werd uitgenodigd
Non-fictieschrijver
Genre
Non-fictie - Journalistiek - Essays - Columns
Thema's
Wetenschap - Tweede Wereldoorlog - Religie - Ouderschap - Mediawijsheid - Identiteit - Gender - Feminisme - Diversiteit - Burgerschap
Subthema's
Antisemitisme
Activiteiten
Workshop/masterclass - Voordracht - Signeersessie - Lezing - Jurylidmaatschap - Interview (als interviewer) - Interview (als geïnterviewde)
Leeftijdsgroepen
Volwassenen
Elma Drayer is neerlandica en sinds werkzaam in de journalistiek. Ze was redacteur bij Vrij Nederland en werkte als redacteur, chef en columnist bij dagblad Trouw. Ook zat ze in de redactie van het Verzameld werk van Karel van het Reve. Van tot had ze een mediarubriek in Vrij Nederland. Sinds is ze als columnist en recensent verbonden aan de Volkskrant.
In verscheen haar boek Verwende prinsesje. Portret van de Nederlandse vrouw. In bezorgde ze onder de titel Deze ontspoorde wereld de oorlogsdagboeken van de Duits-Joodse Amsterdamse Paula Bermann. Witte schuld. Over identiteitspolitiek verscheen in , waarvoor ze een jaar later de PrinsjesBoekenprijs ontving. Een biografie over Querido-uitgeefster Alice van Nahuys () is in voorbereiding.
Witte schuld. Over i
ELMA DRAYER WINT PRINSJESBOEKENPRIJS MET ‘WITTE SCHULD’
Elma Drayer wint de PrinsjesBoekenprijs met haar boek Witte schuld (Atlas Contact). De jury, onder leiding van oud-Tweede Kamerlid Mark Verheijen, prijst de diepgaande, empathische en kritische manier waarop Witte schuld bijdraagt aan een ontvlambaar actueel debat. Drayer ontving de prijs op 11 september in de Eerste Kamer uit handen van Senaatsvoorzitter Jan Anthonie Bruijn.
Drayer won het in de finale van Marnix Krop met Wim Kok: Voor zijn mensen (Prometheus) en Huib Modderkolk met Het is oorlog, maar niemand die het ziet (Podium). De PrinsjesBoekenprijs, waaraan een geldbedrag van euro is verbonden, heeft als doel om het belang van boeken over de nationale politiek te benadrukken en de kwaliteit ervan te helpen bevorderen. De prijs werd dit jaar voor de achtste keer uitgereikt.
Naast Verheijen bestond de jury dit jaar uit hoogleraar politicologie Monique Leyenaar en freelancejournalist Kim van Keken. In het juryrapport schrijven zij dat Witte schuld ‘naadloos aansluit bij de actualiteit en het maatschappelijk debat’. Juist door diepgang wist het boek te imponeren: ‘Drayer gaat voorbij de makkelijke meningen […] waardoor daadwerkelijk een beter inzicht en begrip ontstaat over het meest v
|