Schiller artist

Friedrich Schiller ()

Duitse schrijver, dichter en filosoof


Ludovike Simanowiz: Friedrich Schiller
De Duitse schrijver, dichter en filosoof Friedrich Schiller werd in in de adelstand verheven. Tien jaar eerder was hij in Frankrijk al tot ereburger benoemd. Op veel plaatsen in Duitsland wordt aandacht geschonken aan zijn leven en zijn werk. Hij geldt als een van de grootste schrijvers in de Duitse geschiedenis.

Opleiding

Johann Christoph Friedrich Schiller werd op 10 november geboren in Marbach bij Württemberg. Schiller studeerde rechten en medicijnen aan de Karlsschule van hertog Karl von Württemberg. Na zijn eindexamen werkte Friedrich Schiller als legerarts. Tijdens zijn studietijd was Schiller met dichten en schrijven begonnen. In ontstond 'Die Räuber'. De première in het Nationale Theater in Mannheim maakte hem op slag beroemd. Friedrich Schiller had geen toestemming gevraagd om de voorstelling in Mannheim bij te wonen en kreeg bij terugkomst een schrijfverbod opgelegd.

Mannheim en Weimar

Friedrich Schiller vestigde zich in Mannheim om zich geheel op zijn schrijverschap te richten. In Ogpersheim en Bauerbach schreef Friedrich Schiller 'Fiesco' (), 'Kabale und Liebe' () en 'Don Carlos' (). In deze periode werkte Friedrich Schiller tevens

Biografie van Schiller

  • download als WORD | PDF  document

De jeugd van Schiller
Op 10 november wordt Johan Christoph Friedrich Schiller geboren in Marbach, Württemberg. Schiller is het tweede kind van Johann Kasper Schiller en zijn vrouw, Dorothea. Baby Friedrich is zo zwak dat men denkt dat hij maar een paar uren te leven heeft. Men haast zich naar de kerk om hem te dopen en alsnog zijn zieltje te redden van de eeuwig brandende hel. Zijn vader had het als militair tot legerarts geschopt en was benoemd tot inspecteur van de tuinen en plantages in Ludwigsburg, residentie van hertog Karl Eugen van Württemberg. De hertog liet de zoon van Johann Kaspar dan ook graag aan de Karlsschule studeren, de Militaire Academie. De dertien jarige Schiller begint met veel tegenzin aan zijn militaire loopbaan, hij gaat liever theologie studeren. Hij kiest voor een studie rechten, die hij al snel inruilt voor medicijnen.


Hertog van Württemberg ()

Van medicijnenstudent naar schrijver
Tijdens zijn studie medicijnen begint Schiller stiekem met het lezen van beroemde werken van oude dichters, beroemde filosofen en dramaturgen. Vooral Shakespeare en Lessing. Het lezen van die werken moet in het geheim, want kunst is verboden op de Karsschule. Hij raakt geïnspi

Schrijvershuizen
Samen lijden
Het huis van Friedrich Schiller in Weimar
Monica Soeting

Friedrich Schiller () hield er conventionele ideeën over het huwelijk op na. Zijn echtgenote moest hem van dagelijkse zorgen vrijwaren en haar wensen ondergeschikt maken aan de zijne. Gelukkig voor hem vond hij een vrouw die niet alleen graag voor haar man zorgde, maar die ook nog intelligent was, lief en vrolijk. De bewijzen daarvoor zijn in brieven en dagboeken te vinden, én in het laatste huis dat Friedrich en Charlotte von Schiller met hun kinderen in Weimar bewoonden.

Op 7 januari schreef Friedrich Schiller aan zijn vriend en mecenas Christian Gottfied Körner dat hij vastbesloten was te trouwen. Dat wil zeggen, niet meteen, maar zodra hij de ideale vrouw had gevonden. Die hoeft niet mooi en intelligent te zijn, beweert hij in de brief. Als ze zich maar naar zijn wensen weet te schikken. Zijn ideaal is de vrouw van de dichter Christoph Wieland: ‘Zo lelijk als de nacht, maar zo goed als goud een meegaand goedmoedig wezen dat zelf nauwelijks iets nodig heeft en over oneindig veel huishoudelijke talenten beschikt.’ Zo'n soort vrouw moet hem beschermen tegen de dagelijkse beslommeringen als kapotte kousen en de omgang met dienstboden. Als ze oo

Safranski heeft een prachtige biografie van Friedrich Schiller geschreven die inzicht geeft in zijn interessante levensloop en karakteristieke denkwereld. Het is daarmee ook, zoals altijd bij Safranski, uitermate geschikt om beter zicht te krijgen op het filosofische werk van Schiller. Zeker ook daar waar het (in brede zin) de onderwijsfilosofische ideeën betreft. In één slag ben je, met de bijna pagina&#;s die dit boek telt, bekend met het hele verhaal. En weet je dit verhaal te begrijpen ook in relatie tot de andere grote denkers waar Schiller mee samen werkte en ten opzichte van wiens denken Safranski het werk van Schiller weet te preciseren.

Belangrijk en nog het minst bekend van die denkers is allereerst (tijdens Schillers jeugdtijd) Jakob Friedrich Abel. Een docent die Schiller, in de woorden van Safranski, voor de filosofie heeft gewonnen. Abel zou in zekere zin de leermeester zijn, degene die hem in de toenmalige denkbeelden kon inwijden. Dit is de filosofie die buiten de academie wil treden &#; populaire filosofie dus, die het leven moest dienen: &#;de rede moest niet in de eerste plaats op haar inhoud, als een hoeveelheid onbetwistbare inzichten, maar eerder als energie, als een kracht beoordeeld worden, die je alleen in haar uitoefening en uitwerking goed kunt erva



Een atleet van de wil

Wie de feiten uit het leven van de Duitse schrijver Friedrich Schiller () zoekt, moet er maar even een encyclopedie bij pakken. In zijn lijvige biografie plaatst Rüdiger Safranski zijn onderwerp vooral in een uitgebreid umfeld, waarin de filosofie een prominente plaats krijgt. Zoveel interessants maakte Schiller overigens ook weer niet mee. Hij groeide op onder het benauwende bewind van de hertog van Würtemberg, maar dat gaf hem wel de kans een prestigieuze opleiding te volgen: tot dokter, hoewel hij eerst eigenlijk dominee wilde worden. Al vrij vroeg koos hij voor het schrijven, dit tot groot ongenoegen van zijn almachtige broodheer. Het gevolg was dat Schiller via slinkse wegen aan diens greep moest zien te ontkomen, wilde hij zelfstandig verder in de letteren.

Neiging tot overdrijven

Friedrich Schiller

Zoals we uit de geschiedenis weten, is hem dat behoorlijk goed gelukt, al ging zijn schrijvende leven niet over rozen. Wat we ook weer met enkele korrels zout moeten nemen, want geld en medestanders heeft hij altijd gehad. In ieder geval raakte hij nooit geheel en al aan lager wal, en verder was hij wat betreft zijn gevoelsleven nogal geneigd tot overdrijven. Wat we in brieven en andere beschouwende geschriften lezen klinkt dus soms nogal