Steffi graf now
Steffi Graf Biografie
Verjaardag: 14 juni ,
Leeftijd: 52 jaar,jarige vrouwen
Zonneteken: tweeling
Ook gekend als:Stefanie Maria
Beroemd als:Tennis speler
Citaten Door Steffi Graf Tennis spelers
Hoogte: 5'9'(cm),5'9' Dames
Familie:
Echtgenoot/Ex-: André Agassi Jaden Gil Agassi Angelique Kerber Boris Becker
Wie is Steffi Graf?
Met 22 Grand Slams, 4 Olympische medailles en titels in haar poesje en een onuitputtelijke vruchtbare carrière van meer dan 17 jaar, is Steffi Graf echt een van de beste atleten die de 20e eeuw heeft meegemaakt. Haar genialiteit op de tennisbaan blijkt uit de lange lijst met primeurs die ze tot op heden draagt, meer dan een decennium na haar pensionering. Graf's liefde voor het spel begon jong en leidde ertoe dat ze een topspeler in het spel werd. Ze is niet alleen de enige speelster met vier Grand Slams en Olympisch goud in één kalenderjaar, ze heeft ook het hoogste aantal Grand Slam-overwinningen sinds de introductie van Open Era in Haar virtuositeit en expertise op de rechtbanken was duidelijk te zien in de rangorde toen ze behield de wereldtoppositie gedurende opeenvolgende weken, een tot op heden ongeëvenaarde prestatie. Bovendien was ze gedurende haar hele carrière een topspeler voor een record van weke'Ik speelde om mijn vader te plezieren'
Andre Agassi..
amsterdam Al voor zijn geboorte stond vast dat Andre Agassi de beste speler van de wereld zou worden. Zijn vader Mike, een ex-bokser en immigrant uit Iran, had dat zo bepaald. Wat hem niet was gelukt met zijn drie eerdere kinderen, zou lukken met Andre. ‘Na 22 jaar en 22 miljoen slagen met mijn racket’ kreeg zijn vader gelijk, schrijft Agassi in zijn autobiografie ‘Open’. Hij had Wimbledon gewonnen. Maar hijzelf wist zich geen raad met zijn gevoelens. Hij had nooit de kans gekregen zijn eigen levensvervulling te kiezen. Hoewel miljoenen fans hem adoreerden, haatte hij tennis. Zijn boek is een verkenning van zijn uitzonderlijke levensloop, een grondige en openhartige zoektocht naar een eigen identiteit. En tegelijkertijd is het een waarschuwing aan ouders, die de ambities van zijn vader delen. In tennis wemelt het ervan. Het vervult hem met afschuw, zegt Agassi (39) tijdens een promotiebezoek aan Amsterdam.‘Als je het succes van je kinderen definieert in termen van geld of de hoeveelheid titels die ze winnen, ben je de hulp voorbij. Het maakt me verdrietig als ik ouders die beslissing zie maken. Want als je die fout maakt, zullen nog veel fouten volgen.’ Agassi beschouwt de ontelbare uren die hij als kind op de
Lezersrecensie
Ik wilde dit boek cadeau doen aan een vriend die tennist. Ik bleek echter niet de enige die op dit briljante idee was gekomen, en kon het boek dus weer in mijn tas stoppen. In de trein op weg naar huis sloeg ik het boek dan zelf maar open en raakt toch wel geïntrigeerd door Agassi's 'bekentenis' - direct al op de eerste bladzijde - dat hij tennis haat. Ik vond dat zo vreemd dat ik - geen tennisliefhebber, laat staan fan van Agassi - het boek maar ben gaan lezen. Hoe dat precies werkt, een topsporter die zijn sport haat, wordt in het boek niet helemaal duidelijk. Wat wel duidelijk wordt is dát hij de sport haat, en ook waarom.
Het boek is wat saai van opzet - op het eerst hoofdstuk na volledig chronologisch - en krijgt al snel de vorm van 'en toen deed ik mee aan dat toernooi, en toen raakte ik geblesseerd, en toen kwam ik weer terug, en toen deed ik mee aan dat andere toernooi etc.' Maar ja, dat is natuurlijk ook het leven van een topsporter. De belofte op de achterflap van een openhartige biografie wordt waargemaakt. De beschrijving van Aggasi's jeugd (en met name zijn vader) bevestigt alle vooroordelen over getalenteerde kinderen en hun te fanatieke ouders. Zijn relaties met Brooke Shields en later Steffi Graf
komen
Andre Agassi: de omstreden autobiografie
Er was eens een tennisser op promotietour. Het startschot werd enkele weken geleden al gegeven met het zorgvuldig wereldkundig maken van de belangrijkste nieuwsfeiten uit de autobiografie: Andre Agassi gebruikte in een mindere tennisperiode de drug Crystal meth en zijn kenmerkende lange haardos was nep, een haarstuk. Interviews in verschillende landen moesten de verkoop van zijn levensverhaal getiteld Open verder waarborgen.
Maandag was Nederland aan de beurt getuige zijn alomtegenwoordigheid op de televisie. Bij De Wereld Draait Door ('mijn doel was een verhaal vertellen dat mensen kan inspireren') en Holland Sport ('het boek heet Open omdat ik mijn diepste gevoelens blootleg') bejegende iedereen hem met een goed humeur: een geslaagde promotietour dus. Mogelijk verrassend is dat de gecreëerde hype terecht is.
-'Je haat tennis niet echt.'
-'Jawel hoor.'
Deze dialoog keert veelvuldig terug. Agassi haat tennis al vanaf het eerste moment dat hij als driejarige door zijn vader de tennisbaan werd opgestuurd. Toch werd hij uiteindelijk veelvoudig Grandslam winnaar. Deze wonderlijke tegenstelling ging gepaard met de nodige mentale problemen: een grote zoektocht naar wie hij nu zelf was.
Open vertelt op meeslepende wijze over deze w
Niet uitleggen, niet klagen
De biografie van zo’n beetje de helft van alle tennissters die de wereldtop haalden begint met hetzelfde hoofdstuk: papa.
Dat zijn geen gezellige hoofdstukken, het zijn variaties van hetzelfde verhaal: een jong meisje ontdekt dat ze talent heeft voor tennis en haar vader pusht haar om dat talent verder te ontwikkelen. Hij pusht haar harder, het meisje groeit op op de baan, en als ze zegt af en toe geen zin te hebben, pusht haar vader haar nog harder. Het meisje mist school, mist een sociaal leven, mist leeftijdgenoten, maar haar vader blijft pushen; willen winnen, nooit opgeven, niet aanstellen – en denk erom, geen tranen! En dan jaren later gaan de armen de lucht in op het Centre Court van Wimbledon of Roland Garros en komen de tranen toch, en met een trillende onderlip en de trofee in haar handen bedankt het meisje haar vader die vanuit de spelersbox op haar neerkijkt.
Daar houdt het zelden op. Later volgt dan het hoofdstuk waarin de trainersbox ineens leeg is, waarin het meisje een vrouw is en heeft besloten dat ze niks meer met haar vader te maken wil hebben. De Amerikaanse Jennifer Capriati werd door haar vader gedwongen om op haar dertiende al prof te worden, waarna hij haar beschreef als zijn ‘pinautomaat met een paardenstaart’. De Fra