Aslı akyavaş

Als er zoiets bestaat als een stadsschrijver, dan is de Turkse Nobelprijswinnaar Orhan Pamuk er één. Pamuk weet dan ook dat stad en wereld even eindeloos zijn, en vereenzelvigt ook zichzelf en zijn personages graag met de veelkantigheid van de miljoenenmetropool.

Het gaat nog altijd niet geweldig goed met de vrije meningsuiting in Turkije. De reguliere media waren al in grote mate een onderdeel geworden van de propagandamachine van Recep Tayyip Erdogans AK-partij, en iets meer dan een week geleden heeft die partij in het parlement ook een nieuwe wet goedgekeurd die de greep van de overheid op het internet versterkt.

De enge nationalisten in Turkije sloven zich al langer uit om redelijke stemmen te smoren. Iemand die daarvan kan meespreken is de Turkse schrijver Orhan Pamuk, die in bedacht werd met de Nobelprijs literatuur. Dat hij die prijs kreeg, zal ook wel te maken hebben met de strijd die Pamuk in het verleden verplicht werd te voeren met het Turkse gerecht. De manier waarop Pamuk werd lastiggevallen door hypernationalistische aanklagers met het verstand van een rozijn is hallucinant. Met name de beruchte wet die het beledigen van de Turkse staat strafbaar stelt, speelde daarin een belangrijke rol. Alsof het idee dat je een staat zou kunnen beledigen nog niet